നിര്മ്മലമാണെങ്കിലും സങ്കീര്ണ്ണതയുടെ ചിതല് പുറ്റാണ് കുഞ്ഞുമനസ്സ്. ആ മനസ്സിനു സഞ്ചരിക്കാന് ദിശ നല്കേണ്ടത് മാതാപിതാക്കളാണ്. സാഹചര്യങ്ങള് സ്യഷ്ടിക്കേണ്ടതാവട്ടെ സമൂഹവും. എന്നാല് ഈ കുട്ടികള്ക്ക് ചോരയുടെ മണമുള്ള കൈവിലങ്ങുകള് സമ്മാനിച്ച് കുറ്റവാളിയായി മുദ്ര കുത്തുന്നതും ഇവര് തന്നെയാണ്. ആരാണിവിടെ യഥാര്ത്ഥ കുറ്റവാളികള് ? സ്വയമൊരു ആത്മപരിശോധന നടത്തി ശിക്ഷ നടപ്പാക്കിയാല് ഒരുപക്ഷേ വരാനിരിക്കുന്ന തലമുറയിലെങ്കിലും നന്മയുടെ സൂചകമായി ഒരു കുട്ടിയെങ്കിലും അവശേഷിക്കും... കറച്ചുദിവസം മുമ്പ് പത്രത്താളുകളില് കടലാസിന്റെ മണത്തിനൊപ്പം ചോരയുടെ മണമേകി ഒരു വാര്ത്ത നിറഞ്ഞു നിന്നത് ഓര്മ്മയില്ലേ? ലെജിന് എന്ന സ്കൂള് വിദ്യാര്ത്ഥിയെ നിസ്സാര വൈരാഗ്യങ്ങളുടെ പേരില് നിഷ്ഠുരമായി കൊലപ്പെടുത്തിയ ഒരു സഹപാഠിയുടെ വാര്ത്ത. പുത്തനുടുപ്പും പുസ്തകങ്ങളും കൂട്ടുകാരുമൊക്കെയായി സ്കൂളിന്റെ പടിവാതിലിലെത്തിയ ലെജിനെ കാത്തിരുന്നത് ചോരയുടെ മണമുള്ള കൈകളാണ്. ഒരേ ബഞ്ചില് ഒപ്പമിരുന്ന് പഠിച്ച സുഹൃത്ത് ആയുസ്സിന്റെ വരകള് തുടച്ചു മായ്ക്കാന് വേനലവധിയെ കൂട്ടുപിടിക്കുമെന്ന് ആ പതിനഞ്ചു വയസ്സുകാരന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. സ്വയം ഒരു കുറ്റവാളിയാകാന് സഹപാഠി തയ്യാറെടുത്തപ്പോള് ഒരേ സമയം നഷ്ടമായത് രണ്ടു കുടുംബത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷകളാണ്. ലെജിന്റെ ചോരയുടെ മണം ആസ്വദിച്ച കുറ്റവാളിയായ മറ്റൊരു പതിനഞ്ചുവയസ്സുകാരന്റെ ഭാവി ചോദ്യച്ചിഹ്നമായി സമൂഹത്തിനു മുന്നില് അവശേഷിക്കുകയാണ്. സുഹൃത്തിന് പശ്ചാത്താപത്തിനവസരം നല്കാതെ ജീവന് കവര്ന്നെടുക്കാന് ഏതു പ്രത്യയശാസ്ത്രമാണ് അനുമതി നല്കിയത്? ജീവന് നല്കാന് കഴിവില്ലാത്തയാള്ക്കു ജീവനെടുക്കാന് എന്തവകാശം? കുറ്റം എത്ര തന്നെ ഭീകരമായാലും ശിക്ഷ വിധിക്കാന് മനുഷ്യനാര്? ചോദ്യങ്ങള്ക്കും ആരോപണങ്ങള്ക്കും ചെവിയോര്ക്കുമ്പോഴും ചില സംശയങ്ങള് ബാക്കി. ലെജിനെന്നെ വിദ്യാര്ത്ഥിയുടെ ജീവനെടുക്കാന് സഹപാഠി വച്ചുനിരത്തിയ കാരണങ്ങള് തന്നെയാണോ യഥാര്ത്ഥത്തില് കൊലയ്ക്ക് പിന്നില് ? അതോ കൊലപാതകി പതിനെട്ട് വയസ്സില് താഴെയാണെങ്കില് കിട്ടുന്ന ശിക്ഷയുടെ ഇളവുകളാണോ ഇതിനു കാരണം. ആരോപണങ്ങളും പ്രത്യാരോപണങ്ങളും ഒരുപാടുണ്ടാവാം. ഒരു കാര്യം നിസംശയം പറയാം. ലെജിന്റെ കൊലയ്ക്കുപിന്നില് സഹപാഠി മാത്രമല്ലെന്ന സന്ദേഹം പൊതുസമൂഹത്തില് വ്യാപിച്ചുകഴിഞ്ഞു. കൂടെ നിയമത്തിന്റെ പിന്ബലമുള്ള ചില സൂചനകളും... പതിനെട്ട് വയസ്സില് താഴെ മാത്രം പ്രായമുള്ളവര്, പിടിച്ചുപറി മുതല് കൊലപാതകം വരെ ചെയ്താലും ഇന്ത്യന് നിയമവ്യവവസ്ഥ അനുശാസിക്കുന്ന ശിക്ഷ ഒന്നു മാത്രമാണ്. പരമാവധി നാലു മാസം ജുവൈനല് ഹോമില് താമസം. അതായത് വാദപ്രതിവാദങ്ങള്ക്കൊടുവില് വിചാരണ തീരുമ്പോള്, കുറ്റവാളിയെന്നു ബോധ്യപ്പെട്ടാലും, സുപ്രീം കോടതി ചീഫ് ജസ്റ്റീസി നുപോലും കുറിക്കാവുന്ന ശിക്ഷാവിധി ഇത്ര മാത്രം. പ്രായപൂര്ത്തിയാകാത്ത പക്വതയില്ലായ്മയില് ചെയ്ത കുറ്റകൃത്യത്തെ പ്രത്യേക കൗണ്സിലിംഗിലൂടെ നാലുമാസം കൊണ്ട് കുറ്റം ചെയ്ത വ്യക്തിയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുക. നാലുമാസങ്ങള്ക്ക് ശേഷം അവനെ/അവളെ സ്വതന്ത്രമാക്കി രക്ഷകര്ത്താക്കള്ക്കൊപ്പം സാധാരണ ജീവിതം നയിക്കാന് വിട്ടയയ്ക്കുക. ഇതാണ് പതിവ്. ഈ നിയമപ്പഴുത് മുതലാക്കുന്നവരുണ്ടെന്നതാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന സത്യം. അതു ചില സംശയങ്ങള്ക്കു വഴിവയ്ക്കുന്നു. 18 വയസ്സില് താഴെ കുറ്റവാളികളെന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെടുന്ന ബാല്യങ്ങള് യഥാര്ത്ഥത്തില് ക്രിമിനലുകളാണോ? കുറഞ്ഞ ശിക്ഷാവിധിയുടെ ആനുകൂല്യം മുതലാക്കാന് മുതിര്ന്നവര് ഈ ബാല്യങ്ങളെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നുണ്ടോ? കോഴിക്കോട് പേരാമ്പ്ര സ്വദേശി അസീന ഇതിനൊരുദാഹരണമാണ്. കൂട്ടുകാരിയുടെ നഗ്നചിത്രങ്ങള് മൊബൈലില് പകര്ത്തി ഇന്റര്നെറ്റില് പ്രചരിപ്പിച്ചതിന് ഈയിടെ സൈബര് പോലീസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്ത പതിനാലുകാരി അസീന. തടവുശിക്ഷക്ക് വിധിക്കെപ്പട്ട അസീന പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ചില വെളിപ്പെടുത്തലുകള് നടത്തി. കാമുകനായ പാരലല് കോളേജ് അധ്യാപകന്റെ ഭീഷണിക്കും നിര്ബന്ധത്തിനും വഴങ്ങി ചെയ്യേണ്ടി വന്ന ചില അരുതായ്മകള്. സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി കാട്ടിക്കൂട്ടിയ വിക്രിയകള് സമൂഹത്തിനു മുന്നില് അസീനയെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുമ്പോള് ചില ചോദ്യങ്ങള് ബാക്കിയാകുന്നു. യഥാര്ത്ഥത്തില് കുറ്റവാളി ആര്? വഴിപിഴച്ചു പോകുന്ന ബാല്യങ്ങളുണ്ടാകാം. പക്ഷേ ആ പ്രേരണയ്ക്ക് കൂട്ടു നില്ക്കുന്നവരെ കണ്ടെത്തി നിയമത്തിനു മുന്നില് കൊണ്ടുവരാന് എന്തു കൊണ്ട് കഴിയുന്നില്ല? ഏതു സാഹചര്യങ്ങളുടെയും സമ്മര്ദ്ദങ്ങളുടെയും പുറത്ത് കുറ്റവാളിയായിക്കഴിഞ്ഞാലും നാം ചിന്തിക്കേണ്ട മറ്റൊരു കാര്യമുണ്ട്. പ്രേരണ ലഭിക്കുമ്പോള് കുറ്റക്യത്യങ്ങളിലേക്ക് അവനെ നയിക്കുന്നത് എന്താണ് ? ഒരു കുട്ടിയുടെ ബാല്യകൗമാരങ്ങളില്, അതായത് സ്വഭാവരൂപീകരണ കാലഘട്ടങ്ങളില് അച്ഛനും അമ്മയും സമൂഹവും വഹിക്കുന്ന പങ്ക് ഏറെയാണ്. അച്ഛനില് നിന്നോ അമ്മയില് നിന്നോ ഏകപക്ഷീയമായി ലഭിക്കുന്ന സ്നേഹം കുട്ടിയുടെ സ്വഭാവത്തെ ബാധിക്കും. അമ്മയില് നിന്ന് സ്നേഹവും ലാളനയും ലഭിക്കുമ്പോള് അച്ഛനില് നിന്ന് ഒരു കുട്ടിക്ക് ലഭിക്കേണ്ടത് ശാസനയുടെ രൂപത്തിലുള്ള സംരക്ഷണമാണ്. "എന്റെ മകന് /മകള് ബെസ്റ്റ് ഫ്രെണ്ടാണെന്ന്"പറയുന്ന ന്യൂ ജെനറേഷന് അച്ഛനമ്മമാരാണ് കുട്ടികളുടെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു. അച്ഛനും അമ്മയും കൂട്ടുകാരായി മാറുമ്പോള് മാതാപിതാക്കളായി ഈ കുട്ടികള് കാണേണ്ടത് ആരെയാണ്? ചെറുപ്പത്തില് മാത്രമല്ല, വളര്ച്ചയുടെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങളിലും അച്ഛനും അമ്മയും കുട്ടികള്ക്ക് സുഹൃത്തുക്കളല്ല, വഴികാട്ടികളായിട്ടാണ് മാറേണ്ടത്. സഹപാഠിയുടെ പെന്സിലോ റബറോ മറ്റെന്തെങ്കിലും നിസ്സാര സാധനങ്ങളോ എടുത്ത് വീട്ടിലേക്കെത്തുന്ന കുട്ടിയെ ശാസിക്കാന് മടിക്കേണ്ട. കുറ്റം എത്ര ചെറുതാണെങ്കിലും അരുത്താത്തതാണെന്ന് കുട്ടിയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നതിലാണ് മാതാപിതാക്കളുടെ വിജയം. ശിക്ഷണവും സ്നേഹവും ഒരേ അളവില് നല്കിയിട്ടാവണം ഒരു കുട്ടിയെ സമൂഹത്തിനു മുന്നിലെത്തിക്കേണ്ടത്. മോഷ്ടാവ് /കുറ്റവാളി എന്ന് മുദ്ര കുത്തുന്ന സമൂഹവും കുട്ടികളുടെ ഭാവി ഇരുട്ടിലാക്കുകയാണ്. നന്മയില് നിന്നു തിന്മയിലേക്കുള്ള ദൂരം വളരെ കുറവാണ്. എന്നാല് തിരിച്ചുള്ള ദൂരം താണ്ടണമെങ്കില് ഒരു ജന്മം പോരാതെ വരും. കുട്ടികളുടെ മനസ്സിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങളെപ്പറ്റി പഠിക്കുന്ന സൈക്കോളജിസ്റ്റ് പ്രകാശ് മേനോന് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. പലപ്പോഴും മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹം തുല്യ അളവില് കിട്ടാത്തതാണ് കുട്ടികളുടെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നത്. അച്ഛനില് നിന്ന് ലഭിക്കേണ്ട ശിക്ഷണത്തിന്റെ പോരായ്മ ഈ കുട്ടികളെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കും. ഇതിന്റെ പ്രതിഫലമായി കിട്ടുന്നത് ജുവൈനല് ഹോമിലുള്ള കുട്ടികളുടെ ഉയര്ന്ന തോതിലുള്ള വര്ദ്ധനവാണ്. ഒരു വര്ഷം 200 എന്ന കണക്കില് ദുര്ഗുണ പരിഹാര പാഠശാലയിലേക്ക് കുട്ടികള് എത്തുന്നു. പണ്ട് കുട്ടികളുടെ പേരിലെത്തുന്ന കുറ്റങ്ങള് പിടിച്ചുപറിയും മോഷണവുമായിരുന്നു കൂടുതലും. എന്നാല് ഇപ്പോള് കുറ്റകൃത്യങ്ങളില് വ്യത്യാസം വന്നു. സിനിമയിലെ അധോലോക നായകന്മാരെപ്പോലെ അരയിലൊളിപ്പിച്ച കത്തിയിലൂടെ ചോരയുടെ മണം ആസ്വദിക്കാനാണ് കുട്ടികള്ക്കിഷ്ടം. ദുര്ഗുണ പരിഹാര പാഠശാലയിലെത്തുന്ന കുട്ടികള് ആദ്യ രണ്ടു ദിവസങ്ങളില് പുറത്തു ചാടാനുള്ള ശ്രമം നടത്തും. ചാടിപ്പോയാലും ദിവസങ്ങള്ക്കുളളില് മറ്റെന്തെങ്കിലും കുറ്റകൃത്യങ്ങളിലൂടെ ഇവര് വീണ്ടും വിചാരണയ്ക്ക് വിധേയരായി പ്രതിക്കൂട്ടിലെത്തും. അതിനാല് പുറത്തു ചാടാനുള്ള അവസരങ്ങള് നിഷേധിച്ച് പ്രത്യേക കൗണ്സലിംഗ് ക്ളാസ്സുകളിലൂടെ അവരുടെ കുറ്റവാസനയെ തീര്ത്തും ഇല്ലാതാക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് നടത്താറുള്ളത്. സ്നേഹപരിചരണങ്ങളിലൂടെയും കൗണ്സലിംഗിലൂടെയും കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവം നല്ല രീതിയില് മാറ്റിയെടുക്കാനാവുമെന്ന് തിരുവനന്തപുരം ജുവനൈല് ഹോമിന്റെ ചുമതല വഹിച്ചിരുന്ന എ.എസ്. സുല്ഫിക്കര് പറയുന്നു. സുല്ഫിക്കറിന്റെ അഭിപ്രായത്തെ ശരി വയ്ക്കുന്നതാണ് കൊല്ലം ജുവനൈല് ഹോമിലെ കാഴ്ച. കുണ്ടറ ഗവ. ഹൈസ്കൂളിലെ ഒമ്പതാം ക്ളാസ് വിദ്യാര്ത്ഥിയായിരുന്നു അരുണ്. ജുവനൈല് ഹോമില് മൂന്നു മാസം പൂര്ത്തിയാക്കി. ശിക്ഷിക്കപ്പെടാനുണ്ടായ കാരണം മുതിര്ന്നവരോെടാപ്പമുള്ള ബൈക്ക് മോഷണം. കൂട്ടാളികള് സെന്ട്രല് ജയിലില്. കൂട്ടാളികളായ ചേട്ടന്മാരെ അരുണ് പരിചയപ്പെട്ടത് പിതാവു വഴി. അച്ഛന്റെ പ്രേരണയില് ചെയ്ത കുറ്റകൃത്യത്തെ ഓര്ത്ത് അരുണ് പശ്ചാത്തപിക്കുന്നുണ്ട്. മാനസാന്തരത്തിന് തയ്യാറാണോ എന്ന ചോദ്യത്തിനു മുന്നില് അരുണ് കണ്ണീരൊഴുക്കി. "അങ്ങനെ ആഗ്രഹിച്ചാലും അച്ഛന് സമ്മതിക്കില്ല" എന്ന് ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ മറുപടി. അരുണിന്റേതിനു സമാനമായ കഥയാണ് തൃശൂരിലെ പതിനാല് വയസ്സുകാരന് വിജിലിന്റേത്. മാലമോഷണക്കേസില് ശിക്ഷാകാലാവധി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയ വിജില് ഇപ്പോഴും ഈ രംഗത്തു തുടരുന്നു എന്നത് ദുഃഖകരമായ സത്യം. ഈ മേഖലയില് വിജിലിന് ഹരിശ്രീ കുറിപ്പിച്ചത് സ്വന്തം ജ്യേഷ്ഠന് തന്നെ! കുടുംബാന്തരീക്ഷങ്ങള് തന്നെയാണ് കൗമാരത്തിന് മുമ്പ് ബാല്യത്തെ കുറ്റകൃത്യങ്ങളിലേക്ക് തള്ളിവിടുന്നത്. എന്തു കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നു എന്ന് തന്റെ മുന്നില് വന്നെത്തിയ ഒരുദാഹരണം സഹിതം കേരളത്തിലെ പ്രമുഖ മനോരോഗവിദഗ്ധനും കൗണ്സിലറുമായ ഡോ. ടൈറ്റസ് പി. വര്ഗീസ് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. എറണാകുളം ജില്ലയുടെ മലയോര ഗ്രാമം. നഗരത്തിലെ അറിയപ്പെടുന്ന പൊതുമേഖല സ്ഥാപനത്തിലെ ജീവനക്കാരനാണ് ഇമ്മാനുവേല്. ഭാര്യ ഗൃഹഭരണം. ഏക മകന് റോജി എട്ടാം ക്ളാസ് വിദ്യാര്ത്ഥി. മിക്ക ദിവസവും വൈകുന്നേരം ജോലി കഴിഞ്ഞു ഇമ്മാനുവേല് കാലു നിലത്തുറപ്പിക്കാന് കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലാണ് വീട്ടിലെത്തുന്നത്. അച്ഛന്റെ മദ്യപാനം കുഞ്ഞിലേ റോജിയുടെ സ്ഥിരം കാഴ്ചയായിരുന്നു. വീട്ടിലേക്കെത്തിയാല് അമ്മയെയും കൂട്ടി മുറിയില് കയറുന്ന ഇമ്മാനുവേലിന്റെ സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷാപ്രയോഗങ്ങളും അമ്മയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച തേങ്ങലുകളും കേട്ടാണ് കുഞ്ഞു റോജി ഉറങ്ങിയിരുന്നത്. വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടു പോകുന്ന അമ്മയെ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയി ല് ചില സമയങ്ങളിലെങ്കിലും അടയ്ക്കാന് മറന്നു പോകുന്ന ജനല്പാളികള്ക്ക് പിന്നില് റോജി മറഞ്ഞിരുന്ന് നോക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. മര്ദ്ദനത്തിന് മുമ്പായി അമ്മയുടെ വസ്ത്രങ്ങള് വലിച്ചു മാറ്റുന്ന ദൃശ്യങ്ങള് മാത്രമേ ആ കുഞ്ഞു മനസ്സിന് കാണാന് കഴിയുമായിരുന്നുള്ളു. അതിനു ശേഷമുള്ള കാര്യങ്ങള് ഒരു പതിമൂന്നുകാരന്റെ കൗതുകത്തോടെ അവന് ഭാവനയില് വരച്ചു. അച്ഛന്റെ മര്ദ്ദനത്തില് മനം തകര്ന്ന് പൊട്ടിക്കരയുന്ന അമ്മയുടെ ചിത്രമായിരുന്നില്ല റോജിയുടെ ഭാവനയില് വിരിഞ്ഞത്. കഥയുടെ അവസാനം ആ അമ്മ മകനാല് ക്രൂരമായി ബലാല്സംഗത്തിനിരയായി. തെറ്റു മനസ്സിലാക്കി അമ്മയോടൊപ്പം തന്നെ കാണാന് വരുന്ന റോജിയുടെ ചിത്രം ടൈറ്റസിന്റെ മനസ്സിലും ബാല്യത്തിന്റെ ചില ആശങ്കകള് ഉണര്ത്തുന്നുണ്ട്. തിരിച്ചറിവിന്റെ പക്വതയില്ലായ്മ ഈ കുട്ടികള്ക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത് ദുരന്തപൂര്ണ്ണമായ ഒരു ജീവിതമാണ്. ഒരിക്കല് കുറ്റവാളിയെന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെട്ടാല് തുടച്ചു മായ്ക്കാന് നന്നേ പ്രയാസമാണ്. പശ്ചാത്താപം പ്രായശ്ചിത്തത്തിന് വഴിമാറി നേര്വഴി നയിക്കുമ്പോള് എരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെയാണ് സമൂഹം ഇവരെ സ്വീകരിക്കുന്നത്. ചൂഷണത്തിനു മേല് ചൂഷണത്തിനു വിധേയരാവുന്ന ഈ കുരുന്നു മനസ്സുകള്ക്ക് വേണ്ടി മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ പേരിലെങ്കിലും അല്പമൊന്ന് മാറ്റി ചിന്തിച്ചു കൂടെ. വിചാരണകള്ക്കൊടുവില് കുറ്റവാളിയെന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെടുമ്പോള് എത്ര കുറ്റവാളികള് രക്ഷപ്പെട്ടാലും ഒരു നിരപരാധി പോലും ശിക്ഷിക്കപ്പെടരുതെന്ന നിയമവ്യവസ്ഥയാണ് കളങ്കപ്പെടുന്നത്. പലപ്പോഴും കാലം വിരല് ചൂണ്ടുന്നത് നഗ്നമായ യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്കാണ്. ആ യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളെ തിരിച്ചറിയാനെടുക്കുന്ന കാലയളവില് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് നിഷ്കളങ്കമായ ചില പുഞ്ചിരികളാണ്. |
Being that I primarily blog for the glory of the Lord, If this is your first visit to my site, you might like to start here. I write on a few different topics: My Heart contains journal entries, confessions, thoughts, opinions whilst My Home is where I share about, My Online Life is where I talk about, social media, privacy and I also share links to freebies and great sites. either I have thoroughly enjoyed writing or have received a lot of comments from you
Thursday, 28 June 2012
വഴി പിഴയ്ക്കുന്ന ബാല്യങ്ങള്
Sunday, 24 June 2012
വിറ്റാമിന് ഡി നമുക്ക് ആവശ്യമുണ്ടോ?
വിറ്റാമിന് ഡി പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും നല്ല സ്രോതസ്സാണ് സൂര്യന്. ഇതു മനസ്സിലാക്കാതെ സൂര്യരശ്മിയെ മനപൂര്വ്വം ഒഴിവാക്കുന്ന ഒരു സമൂഹമാണ് നമ്മുടേത്. ശരീരത്തില് വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അഭാവം പല പ്രശ്നങ്ങള്ക്കും കാരണമാകും. വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ പ്രാധാന്യവും ആവശ്യകതയും... ''അമ്മേ ഈ വെയിലത്ത് എനിക്ക് പുറത്തിറങ്ങാന് വയ്യ. ചൂടുമാത്രമല്ല, എന്റെ കളറും പോകും.'' ഉണങ്ങിക്കിടന്ന തുണി എടുക്കാന് ആവശ്യപ്പെട്ട അമ്മയോട്ുള്ള മകളുടെ മറുപടിയാണിത്. കുറിക്കുത്തരം മുറിപ്പത്തലെന്ന രീതിയില് അമ്മയുടെ മറുപടി. ''പോക്കുവെയിലു കൊണ്ടാല് പൊന്നുപോലെ വെളുക്കുമെന്നു പൊന്നുമോളു കേട്ടിട്ടില്ലേ ''. ഇത്രയും ഫാസ്റ്റ്ഫോര്വേഡായ പുതുതലമുറ മറന്നുപോകുന്ന ഒരു പ്രധാന കാര്യമുണ്ട്. സൂര്യന്റെ രശ്മികളില് ചില പ്രത്യേക ജീവകങ്ങള് അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്, മാത്രവുമല്ല ശരീരത്തിലെ ചില കേന്ദ്രഭാഗങ്ങള്ക്ക് വളരെ അത്യാവശ്യപോഷകങ്ങള് നല്കാന് സൂര്യരശ്മിക്ക് കഴിയാറുമുണ്ട്. അതില് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് വിറ്റാമിന് - ഡി. സൂര്യപ്രകാശത്തില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന അള്ട്രാവയലറ്റ് ബി രശ്മികള് ശരീരത്തിലെ വിറ്റാമിന്- ഡിയുടെ അളവ് വര്ധിക്കാന് സഹായിക്കും. വിറ്റാമിന്- ഡി ഇല്ലെങ്കില് ജീവിക്കാന് കഴിയില്ലേ എന്ന ചോദ്യമാവും ഇത് വായിക്കുമ്പോള് ചെറുപ്പക്കാരുടെ മനസില് വരുന്നത്. അങ്ങനെയങ്ങ് പുച്ഛിച്ചു തള്ളാന് വരട്ടെ. വിറ്റാമിന് -ഡിയുടെ അഭാവംമൂലം ഹൃദയസംബന്ധമായ രോഗങ്ങള് വരാനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്. കഴിഞ്ഞില്ല വിറ്റാമിന് -ഡി യുടെ കുറവുമൂലംബ്ലഡ് പ്രഷര് വര്ദ്ധിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. വിറ്റമിന് ഡി കൃത്യമായ അളവില് ശരീരത്തില് ഉണ്ടായാല് കിട്ടുന്ന ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ചും അറിയണ്ടേ .ശരീരത്തില് വിറ്റാമിന്-ഡി കൃത്യമായ അളവിലുണ്ടെങ്കില് രോഗപ്രതിരോധശേഷി കൂടുമെന്നും പഠനങ്ങള് തെളിയിക്കുന്നു. മസില് വേദനയും തളര്ച്ചയും മാറ്റാനുള്ള കഴിവ് വിറ്റാമിന് ഡി ക്കുണ്ട്. വാര്ധക്യത്തെ ഒരു പരിധിവരെ തടഞ്ഞുനിര്ത്താനുള്ള കഴിവ് വിറ്റാമിന് ഡി ക്കുണ്ടെന്നുകേട്ട് അല്പമൊന്ന് ഞെട്ടിയോ? ഞെട്ടണ്ട, അല്പം സൂര്യപ്രകാശം ശരീരത്തില് ഏല്ക്കുന്നതുവഴി ഇത്തരം ഗുണങ്ങളുണ്ടാവുമെന്ന് ഓര്ത്താല് നന്ന്. കിഡ്നിയും കരളും ചേര്ന്നാണ് വൈറ്റമിനുകളുടെ അളവ് ശരീരത്തില് നിയന്ത്രിക്കുന്നത്. ഇതിന്റെ പ്രവര്ത്തനം സുഗമമായി നടന്നില്ലെങ്കില് നമുക്കാവശ്യമായ വിറ്റാമിനുകള് ലഭ്യമാകാതെ വരും. അതിനാല് യാതൊരു ലോഭവുമില്ലാതെ ലഭിക്കുന്ന വിറ്റാമിന് ഡി യെ സ്വീകരിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്. പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള് സണ്സ്ക്രീന് ലോഷനുകള് ഉപയോഗിക്കുന്നവര് ഒരു ദിവസം സൂര്യപ്രകാശത്തെ ഒന്ന് സ്വീകരിച്ചു നോക്കുക. കുറഞ്ഞത് 20 മിനിറ്റെങ്കിലും സൂര്യതാപം ഏല്ക്കാവുന്നരീതിയില് ജീവിതചര്യകള്ക്ക് മാറ്റം വരുത്തണം. ഒരു രൂപപോലും ചെലവാക്കാതെ ശരീരത്തില് ആവശ്യമായ ഒരു ജീവകം ലഭിക്കുന്നെങ്കില് എന്തിനാണ് അതിനെ തടയുന്നത്. പ്രകൃതിയോടിണങ്ങി ജീവിക്കുന്നവര്ക്കാണ് രോഗപ്രതിരോധശേഷി കൂടുതലെന്ന് ഓര്ക്കുന്നത് നന്നാവും. വിറ്റമിന് ഡി തടയുന്ന അസുഖങ്ങള് വിട്ടുമാറാത്ത അസുഖങ്ങളായ കാന്സര്, കാല്സ്യത്തിന്റെ കുറവു കാരണം ആര്ത്തവവിരാമത്തിനു ശേഷം സ്ത്രീകളിലുണ്ടാകുന്ന എല്ലിന്റെ ബലക്ഷയം, ഹൃദ്രോഗം എന്നിവ വരാനുള്ള സാധ്യത കുറയ്ക്കുന്നു. എല്ലുകളുടെ ബലക്ഷയം തടയുന്നു. പല്ലിന്റേയും, തലമുടിയുടേയും ദൃഢതയെ നിലനിര്ത്താന് സഹായിക്കുന്നു. എല്ലാത്തരം രോഗങ്ങളോടും എതിരിടാനുള്ള ബലം ശരീരത്തിനു നല്കുന്നു. മാത്രവുമല്ല രോഗപ്രതിരോധശേഷി വര്ദ്ധിപ്പിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. രക്തത്തിലുള്ള പഞ്ചസാരയുടെ അളവിനെ നിയന്ത്രിക്കുകയും പ്രമേഹത്തെ തടയുകയും ചെയ്യുന്നു. കുട്ടികളില് കണ്ടുവരാറുള്ള റിക്കറ്റ്സ് ("ദ്ധ്യനുന്ധന്ഥ) വരാനുള്ള സാധ്യത കുറയ്ക്കുന്നു. അമിത രക്തസമ്മര്ദ്ദം തടയുന്നു. കോശങ്ങളുടെ വളര്ച്ചയ്ക്കും ആരോഗ്യത്തിനും സഹായിക്കുന്നു. ശരീരത്തില് അമിതമായി വരാറുള്ള ഉഷ്ണം, വിശപ്പ് എന്നിവയെ ശമിപ്പിക്കുന്നു. വിറ്റമിന് ഡി അടങ്ങിയ ഭക്ഷണങ്ങള് ചില ഭക്ഷണക്രമീകരണങ്ങളിലൂടെ വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അഭാവം കുറയ്ക്കാം. സ്ഥിരമായി മെനുവില് ഉള്പ്പെടുത്തുന്ന ഭക്ഷണങ്ങളില് നിന്ന് ചെറിയൊരു മാറ്റം , ആ മാറ്റം സ്വീകരിക്കാന് തയ്യാറായാല് ശരീരത്തിലുള്ള വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അളവിനെ ക്രമീകരിക്കാം. സൂപ്പര് മാര്ക്കറ്റുകളില് നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ഭക്ഷണപദാര്ത്ഥങ്ങളില് വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ കൃത്രിമരൂപമാണുള്ളത്. എന്നാല് ചുരുക്കം ചില ഭക്ഷണപദാര്ത്ഥങ്ങളില് വിറ്റമിന് ഡി നൈസര്ഗീകമായി തന്നെ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. സാല്മണ് ഫിഷ് വിറ്റാമിന് ഡി അടങ്ങിയിട്ടുള്ള ഒരു പ്രധാന മത്സ്യമാണ് സാല്മണ് അഥവാ കോര. വിപണിയില് ലഭ്യമാകുന്ന ടിന്നില് അടച്ചു സൂക്ഷിക്കുന്ന മീനുകള് കഴിവതും ഉപയോഗിക്കാതിരിക്കുക. മത്സ്യങ്ങള് പഴകുന്നതിനു മുന്പ് ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. കൃത്രിമത്വം ഇല്ലാത്ത ഫ്രഷ് സാല്മണ് മീനുകളാണ് നല്ലത്. ശരീരത്തിന് ആവശ്യമായ വിറ്റാമിന് ഡിയുടെ ഇരട്ടിയിലധികം ഒരു കഷണം സാല്മണ് ഫിഷില് അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ചെറിയൊരു കഷണം കോര മീനില് പോലും വൈറ്റമിന് ഡി യുടെ 90 ശതമാനം കാണപ്പെടുന്നു. എല്ലിന് ബലം നല്കുന്ന ഇത്തരം മീനുകള് നിത്യേനയുള്ള മെനുവില് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് നല്ലതാണ്. കൂണുകള് വൈറ്റമിന് ഡിയുടെ മറ്റൊരു പ്രധാന സ്രോതസാണ് കൂണുകള്. നമ്മുടെ നാട്ടില് ലഭ്യമാകുന്ന വെള്ള കൂണുകളിലും വൈറ്റമിന് ഡി ചെറിയ അളവില് കാണപ്പെടാറുണ്ട്. ഏഷ്യന് മഷ്റൂം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഷിക്കേറ്റിലാണ് വിറ്റാമിന് ഡി അധികമായി കാണാറുള്ളത്. സൂര്യതാപം ക്രമാതീതമായി ഇതില് സൂക്ഷിക്കുന്നതാണ് കാരണമായി പറഞ്ഞുവരുന്നത്. മനുഷൃരുടെ കൂര്മ്മബുദ്ധിയുടെ ഫലമായി ഇത്തരം കൂണുകളെ കൃത്രിമമായി വെയിലത്തു വച്ച് ചൂടാക്കാറുണ്ട്. പക്ഷേ സൂര്യന്റെ താപം സ്വാഭാവികമായി കിട്ടുന്നവയില് മാത്രമാണ് വിറ്റാമിന് ഡി കാണപ്പെടുന്നത്. പാല് ശുദ്ധമായ പാല് വൈറ്റമിന് ഡിയുടെ ഉറവിടമായി പറയപ്പെടാറുണ്ട്. മനുഷ്യശരീരത്തിന് ഒരു ദിവസം ആവശ്യമായ വൈറ്റമിന് ഡിയുടെ അഞ്ചിലൊരു ഭാഗം ശുദ്ധമായ പാലില് അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. എല്ലാ പോഷകാംശങ്ങളുമടങ്ങിയ പാലും പാലുത്പന്നങ്ങളും വൈറ്റമിന് ഡിയുടെ കുറവിനെ നികത്താന് ഭക്ഷണത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് നല്ലതാണ്. ചൂര മീന് വൈറ്റമിന് ഡി അടങ്ങിയിട്ടുള്ള മറ്റൊരു മത്സ്യമാണ് ചൂര. ചൂര മീന് വേവിച്ച് കൂട്ടുന്നതുവഴി നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് വേണ്ട അനുപാതത്തില് വിറ്റാമിന് ഡി ലഭിക്കുന്നു. മുട്ട മുട്ടയില് മനുഷ്യശരീരത്തിനാവശ്യമായ വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ രണ്ടിലൊരംശം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്നാണ് പഠനങ്ങള് തെളിയിക്കുന്നത്. ആഴ്ചയിലൊരിക്കല് മുട്ടയുടെ വിഭവങ്ങള് ഭക്ഷണശീലത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ കുറവിനെ നികത്തും. ധാന്യങ്ങള് ധാന്യങ്ങളും പയര് വര്ഗ്ഗങ്ങളും വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ നല്ലൊരു ഉറവിടമാണ്. ഡയറ്റില് ശ്രദ്ധിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ തലമുറ ഒഴിവാക്കുന്ന ഇത്തരം പദര്ത്ഥങ്ങള് എല്ലിന്റേയും പല്ലിന്റേയും ബലം കൂട്ടാന് സഹായിക്കുന്നു. ഭക്ഷണശീലത്തില് ഇത് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അഭാവം കുറയ്ക്കും. വിറ്റമിന് ഡി ഓരോ പ്രായത്തിലും കൗമാരത്തിനു മുമ്പും പിമ്പും... എല്ലുകള് പൂര്ണ്ണവളര്ച്ചയിലെത്തുന്നതും രൂപാന്തരപ്പെടുന്നതും ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ്. വിറ്റാമിന് ഡി ഏറ്റവും ആവശ്യമായി വരുന്ന കാലഘട്ടമാണിത്. എല്ലുകളുടെ നൈര്മല്ല്യം മൂലം കുട്ടികളില് കാണപ്പെടുന്ന ഒരു രോഗാവസ്ഥയാണ് റിക്കറ്റസ്, ഇത് വരുന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണമായി പറയപ്പെടുന്നത് വിറ്റാമിന് ഡി യാണ്. വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ കുറവിനെ നികത്താന് ഈ പ്രായത്തില് ചെയ്യാന് കഴിയുന്ന പല കാര്യങ്ങളുണ്ട്. പ്രഭാതഭക്ഷണത്തിനു മുന്പ് 100 മി.ലി ഓറഞ്ച് ജ്യൂസോ അല്ലെങ്കില് ഫ്രഷ് പഴങ്ങളടങ്ങിയ മില്ക്ക് ഷേക്കോ കഴിക്കണം. ഇതില് ഏകദേശം വിറ്റാമിന് ഡി 140 ഐ.യു (ഇന്റര്നാഷണല് യൂണിറ്റ്) ഉണ്ടാകും. ചായയിലും കാപ്പിയിലും അടങ്ങിയിട്ടുള്ള കഫൈന് എല്ലുകളിലെ കാല്സ്യം വലിച്ചെടുത്ത് ബലം കുറയ്ക്കും. അതിനാല് പാലിന്റെ വകഭേദമായ തൈരോ പനീറോ കഴിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഇരുപതുകളില്... വളരെ വേഗതയില് ജീവിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്ന പുതുതലമുറ ബര്ഗറിനേയും പിസ്സയേയും ആശ്രയിക്കാനാണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. അമിതവണ്ണം ആഗ്രഹിക്കാത്തതിനാല് ഭക്ഷണത്തെ ഒഴിവാക്കിവിടുന്നതിലും ഇവര് താത്പര്യം കാണിക്കാറുണ്ട്. പുതിയ എല്ലുകള് രൂപപ്പെടുന്ന അവസാന കാലഘട്ടമാണിത്. അതിനാല് എല്ലുകളുടെ ബലം കൂട്ടുന്ന രീതിയിലുള്ള ഭക്ഷണം ഉള്പ്പെടുത്താന് ശ്രമിക്കുക. കാല്സ്യവും വിറ്റാമിന് ഡി യും ചേരുന്ന മിശ്രിതം ഈ കാലഘട്ടത്തില് വളരെ ആവശ്യമാണ്. ദിവസവും രണ്ടു ഗ്ലാസ് പാല് മെനുവില് ഉള്പ്പെടുത്തുക. കൊഴുപ്പു കുറഞ്ഞ ശുദ്ധമായ പാലില് ഈ പ്രായത്തില് ശരീരത്തിനാവശ്യമായ വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ കൃത്യമായ അളവുണ്ടാകും. ചൂര മീനിന്റെ സലാഡ് വിറ്റാമിന് ഡി നല്ല തോതില് അടങ്ങിയ ഒരു ഭക്ഷണപദാര്ത്ഥമാണ്. മുപ്പതുകളില്... മുപ്പതുകാര്ക്ക് ഇപ്പോഴും ഇരുപതിന്റെ മനസ്സാണ്. പക്ഷേ എല്ലുകളുടെ കാര്യത്തില് ഈ പത്തു വര്ഷം വലിയൊരു കാലയളവാണ്. എല്ലിനു ബലക്ഷയം സംഭവിച്ചുതുടങ്ങുന്ന ആദ്യത്തെ കാലമാണിത്. നിത്യേനയുള്ള വ്യായാമത്തിനു പുറമേ ആഹാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും ഈ പ്രായത്തില് നല്ല ശ്രദ്ധ വേണം. കൂണ് വിഭവങ്ങള് ആഴ്ചയിലൊരു ദിവസം മെനുവില് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് നല്ലതാണ്. ചൂരമീന് വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അഭാവം കുറയ്ക്കും. ഇതും രണ്ടാഴ്ചയിലൊരിക്കല് ഭക്ഷണത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തുക. ഈ പ്രായത്തിലുള്ളവര്ക്ക് വിറ്റാമിന് ഡി ലഭിക്കാന് പയര്വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെ സത്തടങ്ങിയ പാലുത്പന്നങ്ങള് പ്രഭാതഭക്ഷണമായി മാറ്റുന്നത് നന്നാവും. നാല്പ്പതുകളില്... ഈ പ്രായത്തിലാണ് വാര്ദ്ധക്യത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള് കണ്ടുതുടങ്ങുന്നത്. വാര്ദ്ധക്യസഹജമായ രോഗങ്ങള് ശരീരത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്ന കാലമാണിത്. ഈ സമയത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങുന്നതും സൂര്യരശ്മികള് ഏല്ക്കുന്നതും താരതമ്യേന വളരെ കുറവാണ്. ആയതിനാല് ഭക്ഷണത്തില് കൂടിയേ വിറ്റാമിന് ഡി യുടെ അളവിനെ നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിയൂ. ഇലക്കറികള് മെനുവില് നിര്ബന്ധമായും ഉള്പ്പെടുത്തണം. മീനിന്റെ വിഭവങ്ങള് ഉള്പ്പെടുത്തുന്നത് നല്ലതാണ്. പ്രത്യേകിച്ചും കോര, അയല, മത്തി എന്നീ കൊഴുപ്പ് കൂടുതലുള്ള മീനാണ് നല്ലത്. പാലും പാലുത്പന്നങ്ങളും പയര്വര്ഗ്ഗത്തോടൊപ്പം ഭക്ഷണത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തുക. അന്പത് കഴിഞ്ഞാല്... വിറ്റാമിന് ഡി ശരീരത്തില് ഏറ്റവും അധികമായി വേണ്ടുന്ന കാലഘട്ടമാണിത്. നല്ലൊരു ഡോക്ടറിന്റെ സഹായത്തേടെ ഡയറ്റ് നിയന്ത്രിക്കണം. ഭക്ഷണക്രമീകരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി മൂന്നാഴ്ചയിലൊരിക്കല് മുട്ട നിര്ബന്ധമായും ഉള്പ്പെടുത്തണം. ദശക്കട്ടിയുള്ള മീന്വിഭവങ്ങള് ആഴ്ചയിലൊരിക്കലെങ്കിലും മെനുവില് ഉള്പ്പെടുത്തുക. പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള് സണ്സ്ക്രീനുകള് ഉപയോഗിക്കുന്നത് സൂര്യരശ്മികളുടെ ദോഷം കണ്ടെത്തിയതു കൊണ്ടാണ് . എന്നാല് ഒഴിവാക്കുന്ന സൂര്യരശ്മികളുടെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കിയാല് അവ വേണ്ടുംവിധത്തില് പ്രയോജനപ്പെടുത്താം. അതിനര്ത്ഥം മുഴുവന് സമയവും വെയിലത്തു നില്ക്കണമെന്നല്ല. ശരീരത്തിനാവശ്യമായ ജീവകങ്ങള് സൂര്യരശ്മികളില് നിന്നു ലഭിക്കുമ്പോള് അതിനു വേണ്ടി മരുന്നുകളെ ആശ്രയിക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ? ചോദ്യം സൂര്യരശ്മിയെ ഒഴിവാക്കി സണ്സ്ക്രീനിനെ ആശ്രയിക്കുന്ന പുതുതലമുറയോടാണ്. നല്ലയിനം പഴങ്ങളും പച്ചക്കറികളും ശരീരത്തിന്റെ അകത്തു പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന സണ്സ്ക്രീനുകളാണ്. സ്ട്രോബെറി, മാതളനാരങ്ങ, കിവി എന്നീ പഴങ്ങള് ശരീരതാപം നിയന്ത്രിക്കാന് സഹായിക്കും. ഈ പഴങ്ങളെ ഭക്ഷണശീലത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തി ശരീരത്തിന്റെ രോഗപ്രതിരോധശേഷി നിലനിര്ത്താം. വാര്ദ്ധക്യസഹജമായി ബാധിക്കുന്ന ഏറെക്കുറെ രോഗങ്ങളില് നിന്ന് രക്ഷനേടാന് ചെറുപ്പകാലത്തെ ജീവിതരീതി ഒന്നു ചെറുതായി മാറ്റിയാല് മതി. ലക്ഷ്മി വാസുദേവന് വിവരങ്ങള്ക്ക് കടപ്പാട് മേഘ അരുണ് ഡയറ്റീഷ്യന് കാസ്റ്റില് ആന്ഡ് കുക്ക് ലേക്ക്ഷോര് ഹോസ്പിറ്റല്, കൊച്ചി. |
കരകേറിയ പ്രതിസന്ധിയും കരയില്നില്ക്കുന്ന പ്രതിസന്ധിയും
|
Islamist Morsi wins Egypt presidential vote
CAIRO — Mohammed Morsi was declared Egypt's first Islamist president on Sunday after the freest elections in the country's history, narrowly defeating Hosni Mubarak's last Prime Minister Ahmed Shafiq in a race that raised political tensions in Egypt to a fever pitch.. The country's last four presidents over the past six decades have all came from the ranks of the military. This is the first time modern Egypt will be headed by an Islamist and by a freely elected civilian. Morsi's spokesman Ahmed Abdel-Attie said words cannot describe the "joy" in this "historic moment." "We got to this moment because of the blood of the martyrs of the revolution," he said. "Egypt will start a new phase in its history."Throngs of Morsi supporters in Cairo's Tahrir Square erupted in cheers and dancing when the result was read out on live television. Some released doves with his pictures over the square where the uprising that ousted Mubarak last year was born. Others set off fireworks. The announcement was the culmination of a tumultuous, 16-month transition that was supposed to bring democratic rule, but was tightly controlled and curtailed by the military rulers who took power from Mubarak. The outcome will not put an end to the main power struggle in the country now between Morsi's Muslim Brotherhood and the military. The election commission said Morsi won with 51.7 percent of the vote versus 48.3 for Shafiq. Turnout was 51 percent. Farouk Sultan, the head of the commission, described the elections as "an important phase in the end of building our nascent democratic experience." |
Saturday, 9 June 2012
The Major Prophets and You
God called Isaiah, Jeremiah and Ezekiel to record His words—His plans, promises and warnings for people then and now. What is the message of these Major Prophets for us today?
The story of Isaiah's calling to be a prophet powerfully demonstrates the source of prophecy and the willing and eager response we should have to God and His revealed knowledge.
"In the year that King Uzziah died, I saw the Lord sitting on a throne, high and lifted up, and the train of His robe filled the temple.
"Above it stood seraphim; each one had six wings: with two he covered his face, with two he covered his feet, and with two he flew.
"And one cried to another and said: 'Holy, holy, holy is the Lord of hosts; the whole earth is full of His glory!'
"And the posts of the door were shaken by the voice of him who cried out, and the house was filled with smoke.
"So I said: 'Woe is me, for I am undone! Because I am a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips; for my eyes have seen the King, the Lord of hosts.'
"Then one of the seraphim flew to me, having in his hand a live coal which he had taken with the tongs from the altar.
"And he touched my mouth with it, and said: 'Behold, this has touched your lips; your iniquity is taken away, and your sin purged.'
"Also I heard the voice of the Lord, saying: 'Whom shall I send, and who will go for Us?' Then I said, 'Here am I! Send me'" (Isaiah 6:1-8).
Seeing the power and supremacy of our Creator God helps us to see ourselves in proper perspective. God's forgiveness and help are necessary for us to understand and do our part in God's plan.
What Is Prophecy?
"The Hebrew word for prophet, nabi, means 'one who announces or brings a message from God'" (Peloubet's Bible Dictionary, 1971, "Prophet, Prophecy").
Revealing the future was only part of the role of a prophet. The prophets taught and passionately reminded people of God's law and His covenants (agreements) with His people. They pointed out sins and the consequences they would bring, calling on everyone to repent.
The point of prophecy is not to give secret knowledge of the future, but to motivate us to turn back to God and stay faithful to God. The major prophecies of destruction and punishment for the disobedient are coupled with the promises of God's blessings for the obedient and hope of the coming Kingdom of God. This is the good news—the gospel—taught throughout the Bible.
Why should we listen to Bible prophecies?
Isaiah 46:9-11
"Remember the former things of old, for I am God, and there is no other; I am God, and there is none like Me, declaring the end from the beginning, and from ancient times things that are not yet done, saying, 'My counsel shall stand, and I will do all My pleasure'… Indeed I have spoken it; I will also bring it to pass. I have purposed it; I will also do it."
2 Peter 1:19-21
And so we have the prophetic word confirmed, which you do well to heed as a light that shines in a dark place, until the day dawns and the morning star rises in your hearts; knowing this first, that no prophecy of Scripture is of any private interpretation, for prophecy never came by the will of man, but holy men of God spoke as they were moved by the Holy Spirit.
The prophecies of the Bible, though many seem strange to the modern reader, are not the writings of mad men or self-proclaimed futurists. Bible prophecy was directly inspired by God. The prophecies are not speculation; the all-powerful Creator God is well able to make world events work out to exactly fulfill His plan. Thankfully, that plan was created with the eternal benefit of every person in mind (1 Timothy 2:4; 2 Peter 3:9).
So now let's look at some background to the three Major Prophets and a few of the important passages that have great meaning for our lives today.
Isaiah
The United Church of God Bible Commentary on Isaiah introduces the book this way:
"The prophet Isaiah was contemporary with Hosea. They delivered their prophecies during the reigns of the same four kings of Judah (1:1; Hosea 1:1). Hosea also mentions a king of Israel during Uzziah's reign, perhaps because the primary focus of Hosea is the people of the northern kingdom. Isaiah's message is directed toward Judah and Jerusalem, and those nations that interact with them. Yet sometimes, it should be noted, Jerusalem is a reference to all 12 tribes of Israel, as they were at one time united under it. In any case, although the message was relevant for the people of Isaiah's day, it was also written as a prophecy for theend-time nation of Judah, Israel and the other nations of the world.
"Isaiah's actual calling appears to be recorded in chapter 6, and occurs in the final year of Uzziah's reign. The first five chapters serve as a long introduction to the book. The name 'Isaiah' means 'The Eternal Saves' or 'The Eternal Helps' and the deliverance of Judah and Israel, as well as the gentile nations, is a central theme of the book. Isaiah is called the messianic prophet for an obvious reason—his many wonderful prophecies of the coming Deliverer, the Messiah, and the Messiah's coming reign over all nations. That Messiah would, as all professing Christians understand, be revealed as Jesus Christ. Speaking of Jesus, John 12:41 says that Isaiah 'saw His glory and spoke of Him.' (Isaiah is quoted or referred to 85 times in the New Testament—from 61 separate passages.)
"Isaiah is referred to 13 times as the son of Amoz, which may suggest that his father was a man of some prominence. According to Jewish rabbinic tradition in the Babylonian Talmud, this Amoz was a brother of Judah's King Amaziah. If so, this would make Isaiah first cousin to King Uzziah, and a grandson of King Joash—and thus a man of the palace, being of royal blood. Growing up in such an environment, he would have been familiar with international relations and other affairs of state. According to the Babylonian and Jerusalem Talmud, Isaiah was martyred when King Manasseh, apostate son of Hezekiah, had him fastened between two planks and 'sawn asunder' (to which Hebrews 11:37 appears to refer).
"'Critical' scholarship—that based in the view that the Bible is not the inspired Word of God nor written when it claims to be—has denied Isaiah's authorship of chapters 40-66. Instead it attributes this section to a later unknown author it calls 'Deutero-Isaiah,' i.e., 'Second Isaiah' though not actually named Isaiah. Others have argued for a third author (Trito-Isaiah) for chapters 55-66. The New Testament, however, quotes from all three sections of the book, attributing each quote to the one biblical prophet Isaiah himself (compare Isaiah 1:9 and Romans 9:29; Isaiah 53:1 and Romans 10:16; Isaiah 65:1 and Romans 10:20).
"Why do critics try to post-date Isaiah? Mainly because Isaiah accurately prophesied future events. (For example, Isaiah names the Persian ruler Cyrus 200 years before he came to power, Isaiah 44:28; 45:1.) The critics, you see, have a choice: they must either admit that an overseeing supernatural power and intelligence inspired these prophecies or find some other way to explain them. They have gone with the latter solution—redating the prophecies, moving the date of composition forward a few centuries so that the prophecies appear to have been written after all of the prophesied events had already occurred. This has been true of 'higher criticism' for most prophetic books."
Dr. Gleason L. Archer examines the theories about multiple authors of the book of Isaiah in two chapters in his book A Survey of Old Testament Introduction. He concludes:
"In view of all the foregoing evidence, it may fairly be said that it requires a far greater exercise of credulity to believe that Isaiah 40-66 was not written by the historical eighth-century Isaiah than to believe that it was. Judging from internal evidence alone, even apart from the authority of the New Testament authors, a fair handling of the evidence can only lead to the conclusion that the same author was responsible for both sections and that no part of it was composed as late as the exile" (1974, p. 351).
What is the cause of the suffering Isaiah foresaw for his own time and the end time?
Isaiah 1:4
Alas, sinful nation, a people laden with iniquity, a brood of evildoers, children who are corrupters! They have forsaken the Lord, they have provoked to anger the Holy One of Israel, they have turned away backward.
All the hypocritical religious rituals in the world can't cover up blatant, selfish sins (Isaiah 1:11-15). God warns us that our sins cut us off from Him (59:1-2).
What is the solution?
Isaiah 1:16-18
"Wash yourselves, make yourselves clean; put away the evil of your doings from before My eyes. Cease to do evil, learn to do good; seek justice, rebuke the oppressor; defend the fatherless, plead for the widow.
"Come now, and let us reason together," says the Lord, "Though your sins are like scarlet, they shall be as white as snow; though they are red like crimson, they shall be as wool."
Isaiah 53:5-6
But He was wounded for our transgressions, He was bruised for our iniquities; the chastisement for our peace was upon Him, and by His stripes we are healed.
All we like sheep have gone astray; we have turned, every one, to his own way; and the Lord has laid on Him the iniquity of us all.
Isaiah foresaw Jesus Christ's coming sacrifice that would make possible the forgiveness of sin.Repenting and turning away from sin is the biblical way to accept the wonderful gift of Christ's sacrifice and forgiveness.
After all the punishments and suffering Isaiah described, what is the bright hope he reveals?
Isaiah 2:2-4
Now it shall come to pass in the latter days that the mountain of the Lord's house shall be established on the top of the mountains, and shall be exalted above the hills; and all nations shall flow to it.
Many people shall come and say, "Come, and let us go up to the mountain of the Lord, to the house of the God of Jacob; He will teach us His ways, and we shall walk in His paths." For out of Zion shall go forth the law, and the word of the Lord from Jerusalem.
He shall judge between the nations, and rebuke many people; they shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruning hooks; nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war anymore.
Isaiah outlines the good news of the coming Kingdom of God that will be set up on earth at Jesus Christ's return. He describes a world of justice and peace, even in the animal world (Isaiah 11:1-10), and the healing of people and even the land (35:1-7).
Jeremiah
The UCG Bible Commentary on Jeremiah gives this introduction:
"The Old Testament mentions nine different people named Jeremiah. The man God used to author this book was a priest and one of Israel's greatest prophets. Because of several biographical narratives in the book of Jeremiah, more is known about Jeremiah than any other prophet.
"The Hebrew name Jeremiah apparently means 'Exalted of the Eternal' or 'Appointed by the Eternal.' It may relate to the fact that the prophet was one of only a few people whom the Bible reveals to have been sanctified by God before birth for a special purpose—the others being John the Baptist, Jesus Christ and the apostle Paul (Luke 1:13-14; Isaiah 49:1, 5; Galatians 1:15). Jeremiah 1:5 may mean that, like John and Jesus, Jeremiah was chosen even before his conception for his commission.
"Jeremiah's father Hilkiah (1:1) was apparently not the high priest Hilkiah of 2 Kings 22:8. The priests who lived at the priest-city of Anathoth (about 3 miles northeast of Jerusalem) were of the house of Ithamar (compare 1 Kings 2:26) while the high priests, since Zadok, were of the line of Eleazar.
"Jeremiah's ministry began in the 13th year of Josiah (Jeremiah 1:2)—ca. 627 or 626 B.C.—when Zephaniah is also believed to have preached. The book bearing Jeremiah's name relates his words and works during the reigns of the last five kings of Judah—a span of about 40 years—and on into the first years of Judah's Babylonian captivity (verses 1-3). Josiah was a righteous ruler who was apparently close to Jeremiah—the king's great reformation coming five years after Jeremiah's preaching began. Upon Josiah's death, Jeremiah lamented for him (2 Chronicles 35:25). But the mostly superficial benefits of Josiah's reforms were soon replaced by moral and spiritual decay. Following him were four wicked rulers—Jehoahaz, Jehoiakim, Jehoiachin and, finally, Zedekiah, whose reign was ended by Babylon's invasion of Judah.
"'According to the traditional date, the time of [Jeremiah's] call (year 13 of Josiah's reign—Jeremiah 1:2) coincided approximately with the death of the last great Assyrian ruler, Ashurbanipal, an event which signaled the disintegration of the Assyrian empire under whose yoke Judah had served for nearly a century. Against the waning power and influence of the Assyrians, Judah asserted its independence under Josiah' (International Standard Bible Encyclopedia, 'Jeremiah, Book of'). This was no doubt assisted by the arrival of the Scythians, which soon followed. But following their eventual withdrawal, Judah found itself in a vulnerable position between two powers contending for dominance—Egypt and the Neo-Babylonian Empire—and the latter would emerge supreme.
"Jeremiah was appointed 'a prophet to the nations' (verse 5)—to 'all the kingdoms of the world' (25:26). And chapters 46-51 are directed to various gentile nations. However, 'nations' would seem to refer primarily to the people of Judah and Israel. His preaching was, of course, in large measure directed to the people of Judah where he lived. But Jeremiah also prophesied to the house of Israel—which God had punished and sent into captivity nearly a century before he began preaching. Obviously, then, God's message is for Israel of the end time. Jeremiah wrote of a time of national trouble that is yet ahead for the modern descendants of the lost 10 tribes of Israel. A number of passages in Jeremiah clearly refer to events that will occur just before and after Christ's return at the end of this age.
"One of the greatest values of this book is its universal application in understanding the righteous nature of God and the rebellious nature of man, desperately in need of transformation. According to The Expositor's Bible Commentary, 'Jeremiah preached more about repentance than any other prophet' (introductory notes on Jeremiah). For a time, Jeremiah's message was for the people of his day to repent or else be taken captive by Babylon. Yet, because the response was resentment rather than repentance, God revealed to Jeremiah that Jerusalem's fall and the people's captivity had become the inevitable punishment. Following that revelation, Jeremiah continued to exhort the people to repent, but he also preached that God's will was for them to submit to Babylon—with assurance that, if they did, they would receive mercy. However the populace, especially the authorities, viewed this message as pessimistic, heretical, unpatriotic and even treasonous. As a result, Jeremiah repeatedly suffered rejection, hostility, ridicule, persecution, and threats against his life. For a while he was actually imprisoned.
"Besides this book that bears his name, Jeremiah is also credited with writing the book of Lamentations—a term that has become almost synonymous with the prophet. Indeed, much of the book of Jeremiah can be described as a lament about the people's lack of obedience to God and the tragic fate awaiting them. Based on the prophet, the English language contains the word 'jeremiad,' defined as 'an elaborate and prolonged lamentation or a tale of woe' (American Heritage Dictionary, 1969). That should not be surprising. The Jeremiah of popular imagination is a stern and gloomy doomsayer. But that is an extreme and unfair characterization of the prophet. His messages, which were critical of the people's conduct and warned of punishment, were not his own inventions. Rather, he was conveying God'smessages. Moreover, these messages included the wonderful promise of mercy and deliverance if the people would repent. And Jeremiah 1:10 clearly reveals that his commission was to include positive and negative—constructive and destructive—elements. His book also contains joyous prophecies of the coming Messiah, a new covenant and a blissful new age to come.
"Part of the unfair portrayal of Jeremiah's personality is the picture of a chronically depressed person. Yet while he did suffer frequent melancholy, this was a reflection of the great stress and sacrifices of his life, not of inherent weakness. A prophet's lonely life of being the bearer of bad news was a heavy and depressing burden to bear, especially for one so deeply concerned and tenderhearted as Jeremiah. He felt anger and disgust at the apostasy and idolatry of the people, but he grieved as well, knowing the ominous fate awaiting his beloved countrymen. Added to that, he felt perplexed and humiliated when many years were passing and his prophecies were not materializing.
"Jeremiah is sometimes called the 'weeping prophet' (see 9:1, 10; 13:17; 48:32), but mourning for others over their wickedness and future suffering is a spiritual strength, not a weakness (Ezekiel 9:4; 21:6; Amos 6:6; Matthew 5:4). Other strengths of Jeremiah were his faith in God, devotion to prayer, faithfulness in fulfilling his calling, and unflinching courage in the face of hostility and danger. Jeremiah's life has parallels with the life of Christ, who was a 'Man of sorrows and acquainted with grief' (Isaiah 53:3; Matthew 16:14)…
"Of all the prophetic books, Jeremiah is the longest. It 'is longer than Isaiah or Ezekiel, and the Minor Prophets combined are about a third shorter. The claim has been made that it is the longest book in the Bible' (Expositor's). It is also the most complex of the prophetic books. It is not arranged chronologically or topically. That may partly be because Jeremiah was mainly a preacher rather than a writer, who later dictated events and messages after the fact. (Jeremiah dictated much of the book to his secretary Baruch.) As it is, 'the organization of the oracles, prose sermons, and other material is based on content, audience, and connective links' (Nelson Study Bible, introductory notes on Jeremiah)."
Was Jeremiah's life in danger for warning the people of the consequences of their sins?
Jeremiah 11:21, New Living Translation
The men of Anathoth wanted me dead. They said they would kill me if I did not stop speaking in the Lord's name.
Even the people of his own town were plotting against Jeremiah! People do not like to be told that they are wrong and that their sins will bring punishment on them. God's message made Jeremiah not only unpopular, but he was even considered a traitor.
In spite of all the abuse he suffered, where was Jeremiah's heart?
Jeremiah 4:19
O my soul, my soul! I am pained in my very heart! My heart makes a noise in me; I cannot hold my peace, because you have heard, O my soul, the sound of the trumpet, the alarm of war.
Jeremiah felt deep compassion for his people. Many times he wept for them because of the suffering their sins were causing. Jeremiah's love and concern were a reflection of God's love and concern. God does not want to see us bring suffering on ourselves, and He is quick to forgive and rescue us when we turn to Him.
What did God prophesy would happen after Judah was taken into captivity to Babylon?
Jeremiah 29:10-13
"For thus says the Lord: After seventy years are completed at Babylon, I will visit you and perform My good word toward you, and cause you to return to this place.
"For I know the thoughts that I think toward you, says the Lord, thoughts of peace and not of evil, to give you a future and a hope.
"Then you will call upon Me and go and pray to Me, and I will listen to you.
"And you will seek Me and find Me, when you search for Me with all your heart."
This prophecy of a 70-year captivity gave hope to those who were exiled in Babylon, such as Daniel (Daniel 9:2). The fulfillment of this prophecy also helps verify the validity of other prophecies. (See "History Proves Bible Prophecy's Accuracy" from the booklet You Can Understand Bible Prophecy.)
What did Jeremiah record as the ultimate solution for overcoming sins?
Jeremiah 31:31-33
"Behold, the days are coming, says the Lord, when I will make a new covenant with the house of Israel and with the house of Judah—not according to the covenant that I made with their fathers in the day that I took them by the hand to lead them out of the land of Egypt, My covenant which they broke, though I was a husband to them, says the Lord.
"But this is the covenant that I will make with the house of Israel after those days, says the Lord: I will put My law in their minds, and write it on their hearts; and I will be their God, and they shall be My people."
The Bible makes clear that the reason human beings always fail to obey the good laws God has given us is because of our human heart (Deuteronomy 5:29; Hebrews 8:8). God told Jeremiah, "The heart is deceitful above all things, and desperately wicked; who can know it?" (Jeremiah 17:9). But God revealed His solution to the human heart problem. Through Jesus Christ's sacrifice and the gift of the Holy Spirit, God gives us a spiritual heart transplant. He gives us a heart that can internalize God's law of love. For more about this New Covenant, see "Why Is the New Covenant Better?"
Ezekiel
The UCG Bible Commentary on Ezekiel begins with this overview:
"Recall from 2 Kings 24:10-16 that the Babylonian king Nebuchadnezzar invaded Judah and took away 10,000 captives, including the Jewish king Jehoiachin (or Jeconiah). This was the second Babylonian deportation of the Jews, which took place in 597 B.C. The prophet Ezekiel was among a group of these captives, as the Jewish historian Josephus also relates (Antiquities of the Jews, Book 10, chap. 6, sec. 3). Ezekiel's group was resettled 'by the River Chebar' (1:1), southeast of Babylon. 'Ezekiel 1:1-3 and 3:15 clearly define the place of origin of Ezekiel's ministry as Babylonia, specifically at the site of Tel Aviv located near the Kebar River and the ancient site of Nippur. This 'River' has been identified by many with the naru kabari [or 'grand canal'] (mentioned in two cuneiform texts from Nippur), a canal making a southeasterly loop, connecting at both ends with the Euphrates River' (The Expositor's Bible Commentary,introduction to Ezekiel). During this period the Jews were allowed to live in communities in whatever area of the empire to which they were transported. They seem to have been viewed more as colonists than slaves. Ezekiel himself was married until his wife suddenly died, and he had a house (24:15-18; 3:24; 8:1). Elders of Judah frequently consulted him (8:1; 11:25; 14:1; 20:1; etc.).
"The book of Ezekiel begins with an account of the prophet's calling, which occurred 'in the thirtieth year, on the fifth day of the fourth month' (1:1). This date is equated in verse 2 with 'the fifth day of the month…in the fifth year of King Jehoiachin's captivity.' Since the captivity began in 597 B.C., the fifth year would have been 593. Some understand the 30th year to be counted from Josiah's renewal of the covenant between God and Judah in the 18th year of his reign, 623-622 B.C. (see 2 Chronicles 34:8, 29-33). However, there is nothing to hint at such a connection, and the covenant had long since been trampled upon in the 16 years since Josiah's death. A more reasonable conclusion is that the 30th year refers to Ezekiel's age, especially when we consider that he was a priest (Ezekiel 1:3). Since a man entered into priestly service at the age of 30 (Numbers 4:3, 23, 30, 39, 43; 1 Chronicles 23:3), God may have elected to start using him as a prophet at this critical age, perhaps highlighting the priestly aspect of Ezekiel's commission. It is interesting to note that if he were 30 years old at this point, Ezekiel would have been born at the time of Josiah's covenant renewal.
"There is a strong emphasis on chronology throughout the book of Ezekiel. It contains 13 prophecies dated from the time Jeconiah was taken into exile—the first in 593, the last in 571 (thus spanning 22 years). Four periods are specified: the first five years, 593-588 B.C. (1:1-25:17); the next two years, 587-585 B.C., surrounding the fall of Jerusalem in 586 (26:1-29:16; 30:20-39:29); 12 years later, 573 B.C. (40:1-48:35); and a final message against Egypt two years after that, 571 B.C. (29:17-30:19).
"Ezekiel's commission was to serve as a 'watchman' for God's people—a sentry who warned of impending danger (see Ezekiel 3; 33). As we will see, his messages were meant in large part for the 'house of Israel,' even though the northern 10 tribes had been taken into captivity about 130 years earlier (3:1, 4, 3, 7, 17; 33:7, 10, 11, 20). In fact, the phrase 'house of Israel' occurs 78 times (plus 'house of Jacob' one time) in this book while 'house of Judah' occurs only 5 times. In some cases, the name Israel is used to designate Judah—but there are numerous instances where it is clear that the northern tribes are meant. Since God would never be a century late in delivering a warning message, it seems clear that He must have inspired significant portions of the book primarily for the end-time descendants of Israel. However, some of the specific prophecies were meant for Ezekiel's time, and some others are dual—meant for Ezekiel's day and the end time. The spiritually deteriorating conditions in Judah were a type of the end-time decline of modern Israelite nations, and the approaching destruction and captivity of Judah was a type of what would happen to the nations of Israel—especially the descendants of Joseph—just prior to Christ's return.
"In the setting in which Ezekiel found himself, he taught, comforted and encouraged the Jews who were with him in exile. As part of his watchman responsibility, he was also to relay to them God's warnings of Jerusalem's coming destruction due to the sins of the Jewish people. And he proved faithful in delivering these important messages, even acting out various judgments or prophecies at God's direction to make the point clear. At the same time, as we've seen, the prophet Jeremiah was giving a similar warning 600 miles away in Jerusalem to the Jews who were living there. Interestingly, both Ezekiel and Jeremiah were priests called to a prophetic office. A comparative study of their messages provides a clear picture of how much God warned the Jews to repent before their nation was destroyed in 586 B.C. Indeed, we've seen that Jeremiah sent messages to the exiles in Babylon (see Jeremiah 29-30). Perhaps some of Ezekiel's prophecies were likewise proclaimed to the Jews of Judah—by letter or just through the reporting of others. Of course, as with those of Jeremiah, many of Ezekiel's prophecies were, as already noted, recorded principally for posterity's sake—with many having dual or even exclusive application to events far in the future.
"One of the recurrent themes in Ezekiel's prophecies is that God is sovereign and people will ultimately learn that lesson. The phrase 'Then they will know that I am the Lord' occurs no less than 65 times in the book. Jerusalem is the focal point of Ezekiel's prophecies. He begins with what was to occur to Jerusalem in his day and then moves on to the events prophesied for the end of the age. (He closes the book with a wonderful vision of conditions that will exist after the return of Christ.) Yet throughout the first 34 chapters, Ezekiel moves back and forth between prophecies for his own day and the end time—many of the historical events foretold serving as types of what is to come in the end time.
"Ezekiel's name means 'God Is Strong' (compare Ezekiel 3:14), 'God Strengthens' (compare Ezekiel 30:25; 34:16) or 'May God Strengthen.' As the book opens, we see how God strengthened him with powerful visions so he could perform the job he was called to do."
What is the watchman's role?
Ezekiel 3:17-21
"Son of man, I have made you a watchman for the house of Israel; therefore hear a word from My mouth, and give them warning from Me: When I say to the wicked, 'You shall surely die,' and you give him no warning, nor speak to warn the wicked from his wicked way, to save his life, that same wicked man shall die in his iniquity; but his blood I will require at your hand.
"Yet, if you warn the wicked, and he does not turn from his wickedness, nor from his wicked way, he shall die in his iniquity; but you have delivered your soul.
"Again, when a righteous man turns from his righteousness and commits iniquity, and I lay a stumbling block before him, he shall die; because you did not give him warning, he shall die in his sin, and his righteousness which he has done shall not be remembered; but his blood I will require at your hand.
"Nevertheless if you warn the righteous man that the righteous should not sin, and he does not sin, he shall surely live because he took warning; also you will have delivered your soul."
God in His love and justice plans to give people warning of the consequences of their sins. And He enlisted His people to spread that warning call for repentance, as well as the good news about His Kingdom. The watchman's role carries a heavy responsibility, so we must never fall asleep at the switch or neglect preaching the gospel.
Does Ezekiel also give a vision of hope showing God's mercy to all?
Ezekiel 37:12-14
"Therefore prophesy and say to them, 'Thus says the Lord God: "Behold, O My people, I will open your graves and cause you to come up from your graves, and bring you into the land of Israel. Then you shall know that I am the Lord, when I have opened your graves, O My people, and brought you up from your graves. I will put My Spirit in you, and you shall live, and I will place you in your own land. Then you shall know that I, the Lord, have spoken it and performed it," says the Lord.'"
Ezekiel's prophecy of these dry bones brought back to physical life can't be referring to the resurrection at Jesus Christ's return, when God's people are changed to spirit (Revelation 20:6; 1 Thessalonians 4:15-17). He is referring to the "rest of the dead" mentioned in Revelation 20:5. Passages like Matthew 11:20-24 and 12:41-42 show that this resurrection will involve more than just the peoples of Israel. In fact, this resurrection will fulfill God's plan to provide everyone with a full chance for salvation (1 Timothy 2:4; 2 Peter 3:9). For more about this, see "The Second Resurrection: Humanity's Opportunity for Salvation!"
The Messages of the Prophets
This table summarises the messages of the sixteen prophets in chronological order. Some guesswork is involved here, as not all of the books of the prophets specify when they were written, or originally preached. I've correlated several different timelines and worked out what makes sense to me.
Joel's date is unknown, with estimates ranging as much as three hundred years apart, but one reasonable guess places his ministry towards the early part of Joash's reign, which makes him the earliest of the prophets whose writings are preserved in the bible, at around 830 BC.
Forty or fifty years after this comes Jonah's warning to Nineveh. Almost immediately afterwards comes a batch of four important prophets, spread out over a period of about sixty years: Amos and Hosea to the Northern kingdom of Israel, and their contemporaries Isaiah and Micah to the Southern kingdom of Judah.
More than fifty years after the end of these ministries, starting around 640 BC, comes another batch. These five prophets minister leading up to the fall of Jerusalem: Nahum prophecies to Nineveh (the capital of Assyria, who had conquered Israel); Zephaniah, Jeremiah and Habakkuk to the remaining Southern kingdom; and Obadiah to neighbouring Edom.
Almost as soon as the first group of exiles are sent to Babylon (before the final fall of Jerusalem), Ezekiel and Daniel, among them, begin to prophesy to their contemporaries there. Their ministries last through most of the the exile.
Finally, Haggai, Zechariah and Malachi (ninety years after the other two) prophesy to the remnant of Judah that returned to the land to rebuild Jerusalem and the temple.
Prophet | To | Key Verse and Summary of Message |
Joel | Judah | "Even now", declares the Lord, "return to me with all your heart, with fasting and weeping and mourning." - Joel 2:12 Joel uses a recent plague of locusts as an analogy for the coming Day of the Lord, warning that devastation is in store, and that repentance is required. The Day is seen as one of division: to those who love God, it brings blessing; to those who hate or ignore him, destruction. Part of his prophecy was fulfilled at Pentecost. |
Jonah | Nineveh | When God saw what they did and how they turned from their evil ways, he had compassion and did not bring upon them the destruction he had threatened - Jonah 3:10 Jonah's own message was simply one of warning to Nineveh. The message of the book, however, is that God is unlimited by geography, can use circumstances to achieve his own ends, and loves everyone: not just the Hebrews. |
Amos | Israel | "Woe to you who are complacent in Zion, and to you who feel secure on Mount Samaria" - Amos 6:1a The earliest prophet to Israel, Amos's book states the themes that recur throughout the prophets: condemnation of immorality, warning of coming judgement, and an appeal to turn back to God, and obtain mercy. God is both holy and loving. Amos was not a priest or a "professional" prophet, so brings a layman's objectivity and straightforwardness to his message. |
Hosea | Israel | "How can I give you up, Ephraim? How can I hand you over, Israel? [...] My heart is changed within me; all my compassion is aroused" - Hosea 11:8 Hosea's message is of the unshakability of God's love and compassion in the face of constant unfaithfulness on the part of his loved people. More than any other prophet, he conveys not just God's anger at the failures of his people, but also his sadness, and even weariness. Hosea's life was a parable for his message: he married a prostitute who was unfaithful to him, but took her back. |
Isaiah | Judah | "To whom will you compare me, or who is my equal?" says the Holy One - Isaiah 40:25 Covers pretty much every topic in the bible: God's holiness, warning of coming judgement, call to repentance, vision of future blessing, messianic predictions, the servant songs, and extraordinary poetry (eg. chapter 40) |
Micah | Judah | "He has showed you, O man, what is good. And what does the Lord require of you? To act justly and to love mercy and to walk humbly with your God" - Micah 6:8 Predicts judgement on Judah not just because the people have turned away from God, but also because of moral consequences of that apostasy. Emphasises the need for ethical behaviour in secular life as well as religious purity. |
Nahum | Nineveh | The Lord has given a command concerning you, Nineveh. "You will have no descendants to bear your name." - Nahum 1:14 A condemnation of Nineveh, together with both prediction of, and rejoicing in, its destruction. Unlike Jonah's message, which was a warning intended to bring about repentance, Nahum's message is final, a statement of what will surely occur rather than a warning of a fate that can still be avoided. |
Zephaniah | Judah | "The great day of the Lord is near - near and coming quickly" - Zephaniah 1:14 The first prophet in Judah after a gap of more than fifty years, he warns of the coming Day of the Lord, emphasising that Judah will not be exempt from the judgement due to the surrounding nations merely because of its history: God's people must seek him for themselves, not rely on their ancestors' relationship with him. Predicts the survival of a faithful remnant when God's judgement falls on Jerusalem. |
Jeremiah | Judah | "O house of Israel, can I not do with you as the potter does?" declares the Lord. "Like clay in the hand of the potter, so are you in my hand, O house of Israel." - Jeremiah 18:6 Covers the transition from last days of the kingdom into exile. Warnings to repent are unheeded, and Jerusalem falls. Jeremiah then predicts future restoration after seventy years of exile, and warns the remaining Judaeans not to go down to Egypt. Jeremiah is distinguished by his understanding of God's will, his acceptance of it, and his willingness to persist with the very unappreciated ministry to which God had called him. |
Habakkuk | Judah | "Though it linger, wait for it. It will certainly come, and will not delay" - Habakkuk 2:3b The book takes the form of a dialogue: Habakkuk asks God why he allows injustice to continue in Judah. When God replies that he will end it by means of the Babylonians, he asks God how he can use those even more unrighteous as agents of judgement. God replies that all wickedness will surely be judged at the proper time. Habakkuk concludes that he can rejoice in God whatever the circumstances. |
Obadiah | Edom | "Though you soar like the eagle and make your nest among the stars, from there I will bring you down", declares the Lord - Obadiah 4 A message of woe to Edom, a neighbouring country which took advantage of Judah's disarray after the Babylonian triumph to raid weakened villages. Edom was descended from Esau, the brother of Jacob (Israel), and had always been a thorn in the Hebrews' sides. Obadiah denounces their pride and security in their mountain strongholds, predicting a total annihilation of the Edomite nation. |
Ezekiel | Exiles | "I saw the glory of the God of Israel coming from the east. His voice was like the roar of rushing waters, and the land was radiant with his glory" - Ezekiel 43:2 Part of Ezekiel was written before the final destruction of Jerusalem: the theme of this part is that judgement will follow sin. The rest was written after this point, and the theme is that restoration will follow. The book is punctuated by complicated, confusing and occasionally terrifying visions, and by symbolic actions on the part of the author. The overriding theme is the glory of God. |
Daniel | Exiles | "[...] the rock that struck the statue became a huge mountain and filled the whole earth - Daniel 2:35b" The book of Daniel begins with several chapters of history and stories about Daniel and his contemporaries' exemplary faith in extremely hostile circumstances. The remainder of the book is a series of highly figurative prophecies concerning the rise and fall of subsequent empires, and the eventual end to all things. Throughout, the emphasis is on the sovereignty of God. |
Haggai | Remnant | "Is it a time for you yourselves to be living in your panelled houses, while [God's] house remains in ruins?" - Haggai 1:4 One of the most focussed of the prophets, this book is a combination of history and prophecy, recounting how Haggai drove the returned Judaeans to rebuild the temple. |
Zechariah | Remnant | "Not by might, nor by power, but by my Spirit", says the Lord Almighty - Zechariah 4:6b Zechariah's message is a rich brew of visionary and apocalyptic imagery, some of it extremely difficult to interpret. The early part of the book is concerned with rebuilding the temple; the later part is a glimpse into the New Covenant future. A contemporary of Haggai, the substance of at least parts of his message is similar; but the style totally different. |
Malachi | Remnant | "Return to me and I will return to you", says the Lord - Malachi 3:7b Whereas most of the prophets rebuke outright sin, Malachi has to deal with apathy: the temple worship is being observed, but half-heartedly. Malachi emphasises that God wants the best we have to offer, not just the least we can get away with. |
Subscribe to:
Posts (Atom)